آهنگ "one more time, one more chance " از آهنگای مورد علاقمه که حسرت روزای گذشته رو خیلی جادویی منتقل میکنه.
یه جای آهنگ میگه: کاش یک بار دیگر فصل ها باقی می ماندند و محو نمی شدند. کاش یک بار دیگر به دوران سرخوشی بر می گشتیم.
دقیقا احساس منه!
گاهی دلم برای گذشته ها تنگ میشه ولی میدونم اون روزا هیچ وقت قرار نیست برگردن. البته من نمی خوام به گذشته ها برگردم، صرفا دلم می‌خواد دوباره با هم باشیم. یه محفل گرم و صمیمی.
ببین چه عکسی پیدا کردم! خیلی خوشگله! اولش که یافتمش گفتم این منم که دارم طبق معمول تو آسمون صورت فلکی شما رو می بینم. بعد دیدم یه نمه زیادی صمیمی شدم. یعنی میدونی... یکم خودخواهی بود این عکسو به خودم نسبت بدم.
تازه شم این طرف دختره و گربه داره! من کوینم و پسر! مامانمم به هیچ وجه از گربه مربه خوشش نمیاد و نمی ذاره منم بهشون نزدیک شم... پس در نتیجه در کمال ناراحتی این عکسو به یه نفر دیگه نسبت دادم.
یادمه یه بار تو متن یکی از دوئلام جمله ای از ریچارد باخ به کار برده بودم: بهشت یک زمان یا یک مکان خاص نیست، بهشت یعنی رسیدن به کمالات.
و کمالات چیه؟ به نظرم هر کسی معیارهایی برای خودش داره که رسیدن به اونا رو کمالات می بینه. پس می شه نتیجه گرفت کمالات یه چیزیه که در آینده و با تلاش بهش می رسیم نه؟
